W cyklu Kobieta w gorsecie: część 1. pt.: Góry i dom, część 2. pt.: Leczenie i podróże, część 3. pt.: Rozstania i powroty.

Każdy z nas marzy o wielkiej miłości, udanym pożyciu małżeńskim i wspaniałej rodzinie. W rzeczywistości jest jednak inaczej i na drodze staje nam wiele przeszkód: a to te związane z partnerem, a to z samym sobą, chorobami, wychowaniem dzieci lub kłopotami w pracy. Jak to wszystko pogodzić w teraźniejszych zabieganych czasach, znaleźć kompromis i najlepsze rozwiązanie? Czy można mieć czas na wspólne pasje, wypady w ukochane góry i odpoczynek? Czytelniku, zachęcam do przeczytania tej książki, która nie tylko bawi, ale przede wszystkim uczy, jak kochać. Kobieta w gorsecie to opowieść o codziennych trudach i radościach, które tworzą historię każdej rodziny, opowieść o małych cudach, których, jeśli tylko chcemy, możemy doświadczać każdego dnia. W powieść wplecione są prawdziwe zdarzenia, sytuacje, przeżycia, wypadki i dlatego, aby sprawdzić, czy jesteśmy podobni do Beaty i Piotra, by przeżyć razem z nimi tę przygodę - sięgnij po tę książkę, a przekonasz się sam!

W cyklu Kobieta w gorsecie: część 1. pt.: Góry i dom, część 2. pt.: Leczenie i podróże, część 3. pt.: Rozstania i powroty.

Kobieta w gorsecie to pełna humoru opowieść o życiu codziennym polskiej rodziny. Historia przepełniona refleksją nad tym, co w życiu najbardziej istotne: miłość, wzajemne zrozumienie i szacunek dla bliskiej osoby. Opisane w książce świetne relacje między rodzicami i ich synami, jak również wyjątkowo dobry kontakt między samymi małżonkami, czynią z niej swoiste vademecum szczęśliwego życia rodzinnego. To książka dla ludzi wrażliwych i doceniających wartości rodzinne. Działa niczym zastrzyk pozytywnej energii… i z pewnością warto po nią sięgnąć!

– Ciągle szlochasz za tym swoim Romeem? – Nic nie poradzę, że na złość mądrości głupota wygrywa. Serce dogadało się z rozumem, co normalnie jest sprzeczne z naturą kobiety, której jestem wierna. I teraz mało tego, że serce mam ciepłe, kiedy o nim my- ślę, to jeszcze rozum sprzeciwia się myśleniu o czymkolwiek innym. – Widocznie serce dogadało się z jakąś ciemną stroną twojego rozumu. – Nieważne z jaką, ale na pewno z bardzo aktywną, bo na sto procent moich myśli mój ukochany zajmuje jakieś osiemdziesiąt, a w piętnastu następnych procentach jest ukryty, czy coś w tym rodzaju. – A w ostatnich pięciu, co się mieści? – Moje problemy, czyli upał i muszki, które latają całymi rojami i kleją się do mnie. Oczywiście przez upał! – No, proszę… A myślałam, że to on jest twoim problemem. – Sama więc widzisz, że moje życie składa się wyłącznie z samych problemów – jęknęła beznadziejnie siostra. – A gdzie radość z pielenia chwastów? Myślałam, że to lubisz. – Pracuję tutaj tylko i wyłącznie po to, żeby zająć czymś ręce! Inaczej chyba zabiłabym tę larwę! Zgniotła i wgniotła w… w coś!!! – dokończyła pełna nienawiści, gniotąc w pięściach wiązkę chwastów. Na jej zrzędzenie westchnęłam rozdzierająco. – Oj, Nina, Nina… Wierz mi, że przy niektórych epizodach szloch za chłopakiem to tylko niewinne, radosne urozmaicenie. – Nic nie poradzę, że lubię tego rodzaju radosne urozmaicenia… – warknęła. – Ty wolisz ganiać za duchami, a ja za bezdusznymi facetami. – Nie za duchami, tylko za sekretami gangsterów, którzy po części należą do grupy samców, czyli, mówiąc potocznie, facetów, co poniekąd łączy nasze zainteresowania. Aż tak bardzo więc chyba nie odbiegam od norm kobiecej natury…